วันพฤหัสบดีที่ 9 กันยายน พ.ศ. 2553

วันหนึ่ง....

วันหนึ่ง.... เมื่อคุณเดินทางไปไกลสุดฟ้า
คุณจะพบว่าสถานที่วิเศษที่สุดคือบ้านของคุณเอง


วันหนึ่ง.... เมื่อคุณได้ทำงานเพื่อหาเงินอย่างไม่รู้จากเหน็ดเหนื่อย
คุณก็จะพบว่าคุณไม่รู้จะเอาเงินส่วนนั้นไปทำอะไร


วันหนึ่ง... เมื่อคุณผ่านชีวิตที่เร่งรีบวุ่นวายสับสน
คุณก็จะพบว่าชีวิตที่ดีที่สุดคือชีวิตที่เชื่องช้า


วันหนึ่ง... เมื่อคุณได้พูดคุยพบปะผู้คนมากมายหลายร้อยหลายพัน
คุณก็จะพบว่าคนที่คุณจะคุยด้วยได้จริงๆมีอยู่หยิบมือเดียว


วันหนึ่ง.... เมื่อคุณแสวงหาทุกอย่างที่คุณเคยต้องการมาหมดแล้ว
คุณก็จะพบว่าสิ่งที่คุณแสวงหามาทั้งชีวิตไม่มีคุณค่าใดใดเลย
และสิ่งที่คุณละทิ้งมันไปเพื่อออกแสวงหาสิ่งที่คุณต้องการนั้น
นั่นแหล่ะคือสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตของคุณ



แล้ววันนี้........ ฉันฝันที่จะได้กลับบ้าน ไปใช้ชีวิตที่เชื่องช้า กับผู้คนเพียงหยิบมือ

2 ความคิดเห็น:

PaaKeng กล่าวว่า...

ชอบจัง ^^ อ่านแล้วสบายยยย รู้สึกเหมือนตัวเองไง ไง ไม่รู้ แต่ก็นั่นล่ะนะ กว่าจะคิดได้ ก็ใช้เวลาไปค่อนชีวิต ทำเรื่องร้ายๆ ไว้ก็มาก แสบๆ ก็มีเยอะ ... ขอให้วันนั้นของคุณณัฐมาถึงโดยเร็วเน่ออออ

Unknown กล่าวว่า...

:D รอวันนั้นเหมือนกันค่ะ