วันอังคารที่ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2553

ทาส

ช่วงนี้ทำงานมีรายได้บ้าง ก็คิดว่าจะเก็บเงินยังไง
รู้สึกปวดหัวที่ต้องมานั่งคิดว่า
จะฝากเงินยังไงถึงจะได้ดอกเบี้ยสูงสุด
พอมีเงินก็คิดว่า เออ.. อยากได้ไอ้นั่น อยากได้ไอ้นี่
หาทางใช้เงิน กลายเป็นว่าเหนื่อยหนักกว่าตอนไม่มีเงินเสียอีก

ตอนก่อนมาเีรียนก็เหมือนกัน
รู้สึกดีที่ได้มาเรียน
พอมาเรียนก็บ่นเหนื่อยหนัก กลุ้มอกกลุ้มใจกลัวไม่จบ
กลัวนั่นนี่สารพัดทั้งๆที่ควรจะรื่นเริงบันเทิงชีวิตกับสิ่งที่ชอบ
กลุ้มกว่าตอนที่ไม่ได้เรียนเสียอีก

เราว่าทุกอย่างแหล่ะมันทำร้ายเราได้
ถ้าเราปล่อยให้มันทำร้ายเรา
ชีวิตเราไม่เคยเป็นทาสที่แท้จริงของใครเลย
เว้นเสียแต่ว่าเรายอมเป็นทาสของมันด้วยตัวของเราเอง
เหมือนกับไฟ ถ้าเรารู้วิธีจัดการกับมัน
เราก็สามารถใช้ประโยชน์จากมันได้
แต่ถ้าวันไหนเราปล่อยให้มันจัดการเรา เราก็เสร็จมัน

ชีวิตที่มีความสุขอาจจะไม่ได้อยู่ที่ความมีหรือไม่มี
ความเป็นหรือไม่เป็น
แต่อาจจะอยู่ที่ว่า "ความ..."เหล่านั้นมันเป็นเจ้านายเราอยู่หรือเปล่า
วันใดที่เราเป็นเป็นไทจากสิ่งทั้งหลายทั้งปวง
วันนั้นอาจจะเป็นวันที่ชีวิตมีความสุขที่สุด

เหมือนนกที่แม้จะมีปีก ถ้าอยู่ในกรง ก็ไม่ได้บิน
จิตใจพันธนาการตัวเองเอาไว้ เรียกร้องเท่าใด ใจก็ไม่เคยได้รับอิสระ