วันศุกร์ที่ 10 กันยายน พ.ศ. 2553

ที่หายไป....

บางคนเราจะรู้ว่าเขาหายไป
ก็ต่อเมื่อเขาได้หวนกลับมา
แต่กับบางคน
แม้เรารู้ว่าเขาหายไปอย่างไม่กลับมา
เรากลับยังคงเฝ้ารออย่างไม่หายไปไหน


....................................................



ความพยายามอยู่ที่ไหน
ไม่จำเป็นว่าความสำเร็จต้องอยู่ที่นั่น
คุณได้พิสูจน์ให้ผมเห็นอย่างชัดเจนแล้ว



....................................................


ฉันจะบอกสิ่งที่ฉันชอบทุกอย่างให้คุณฟัง
เพราะเวลาที่คุณเห็นมัน
คุณจะได้นึกถึงฉันเสมอเสมอ


...................................................


ฉันชอบร้องเพลงเบาๆ
ไม่ได้หวังให้ใครมาได้ยินหรอก
เพราะมันเป็นความสุขเล็กๆของฉัน
การแอบมองคุณอยู่ห่างๆก็เช่นกัน


..................................................


ความรักของเราสองคนก็เหมือนดอกไม้
ในวันที่ดอกไม้นั้นแห้งเหี่ยว
คงเหลือแต่ฉันที่ค่อยๆหยิบมันขึ้นมา
ทับไว้ในหนังสือ
แล้วปล่อยมันทิ้งไว้ที่นั่นอย่างเงียบเชียบ
โดยมีแต่ฉันผู้เดียวเท่านั้นที่รู้ว่ามันยังอยู่


...............................................


การมอบรอยยิ้มก็เหมือนกับการมอบความรัก
เราไม่รู้ว่าหรอกว่าเราจะได้กลับคืนมาหรือเปล่า
แต่เราก็มีความสุขทุกครั้งขณะที่มอบมันให้กับใครสักคน




ขอยิ้มให้คุณสักหนึ่งทีนะ ;D

ไม่มีความคิดเห็น: