กลอน3

เชิดหน้าสู้ฟ้าฝน เกิดเป็นคนต้องฟันฝ่า
กว่าฝันจะได้มา สู้ยิบตามิบ่นพร่ำ
พรุ่งนี้คงดีกว่า ถ้าวันนี้ได้เริ่มทำ
สติเป็นตัวนำ ฉันจะย่ำเท้าก้าวไป




ปล.หลังจากระบายลงบลอกมากมายก็หายบ้า
กลับไปนั่งอ่านเปเปอร์เขียนmanuscriptต่อได้ ให้ตายเถอะโรบิน!