หมู่เมฆาพากันเคลื่อนเลื่อนลอยลา เปิดนภากระจ่างพร่างพราวแสงดาว
ราตรีนี้เดือนส่องแสงสุกสกาว แวววับวาวราวกับดวงตาของเธอ
เยาวมาลย์ค่ำคืนนี้เธออยู่ไหน รู้บ้างไหมว่ามีคนคอยพร่ำเพ้อ
ขอฝากถ้อยพจีร้อยเรียงเสนอ ไปถึงเธอผ่านทางแสงแห่งดารา
เมฆเลื่อนมาปิดท้องฟ้าจันทราลับ แสงมืดดับระงับดาราเงียบหาย
ห่วงนวลน้องเธอคงต้องหนาวใจกาย รักมิคลายสายสมรของพี่ยา
เราไกลกันดั่งผืนฟ้ามากั้นไว้ แต่ใจพี่มีแต่เจ้าดวงยี่หวา
พี่ใช่เพียงพูดพล่อยร้อยรจนา ขอสัญญารักมั่นนิรันดร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น