วันอังคารที่ 29 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554

ปรึกษา

วันนี้อยู่ในโหมดไม่ไหวแล้ว ต้องการระบาย
ก็เลยโทรไปหาถ้วย
โทรไปเล่าให้ฟังเรื่องที่เราเป็นที่ปรึกษาคนอื่น
แล้วเหนื่อยเหลือเกิน
โทรไปเล่าเรื่องของตัวเอง
ซึ่งก็เหนื่อยใจไม่แพ้กัน
เรากะถ้วยมีความคิดตรงกันหลายๆอย่าง
เพื่อนเราบางคนบอกว่า
ให้ลองพิจารณาอีกที
แต่เรารู้สึกว่า
ของบางอย่างที่ทำลายสมาธิเรา
เราก็ต้องปล่อยไป
เราเคยเขียนบลอกอันหนึ่ง
ประมาณว่า
ถ้าไม่คิดจะบิน
ก็ทิ้งปีกเถอะ
ตอนนี้เราจะบิน
เราคงต้องทิ้งครีบทิ้งเกล็ด


เราคงจะคิดไม่เหมือนคนอื่น
เพราะถ้าเรารักใครสักคนมากๆ
เราจะไม่พูดจาอะไรให้เขาลำบากใจ
เราจะพูดตรงแต่ไม่กดดันเขา
เพราะเรารู้ว่าความสุขของเราก็คือการเห็นเขามีความสุข
เห็นเขาทำในสิ่งที่ตัวเองรัก เห็นเขาขยันและทำงานหนัก
พอเห็นเขามีความทุกข์ มีความเครียด
ก็อยากเป็นคนแรกๆที่ปลอบใจ
ตอนนี้เราไม่สบายใจทุกๆวันเลย
เราเลยมองว่า
เราคงเป็นคนคนละประเภทกัน
แล้วเราก็สงสัยว่า
ทำไมเราถึงทำให้ตัวเองไม่มีความสุขด้วย

เราถามถ้วยว่าถ้าถ้วยเป็นเรา
ถ้วยจะทำไง
ถ้วยก็บอกว่า ก็จะหายไปเฉยๆ
เราก็บอกถ้วยว่า
เราก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน
แต่ยังไม่กล้าพอ
เราเกลียดที่จะทำให้คนอื่นไม่สบายใจ
แต่ถ้าเรากดดันมากๆจริงๆ
เราก็คงจะทำอย่างนั้น
แล้วเราก็ถามถ้วยว่า
ถ้าถ้วยเป็นอีกฝ่ายหนึ่งล่ะ
ถ้วยจะเอายังไง
ถ้วยก็บอกว่า
ถ้วยจะเข้ามาคุยกับเรา
เราก็บอกถ้วยว่า
เราก็คิดอย่างนั้น
คิดอย่างนั้นมานานแล้ว
แล้วมันยิ่งทำให้เราสงสัย
ว่าเราคิดตรงๆง่ายๆเกินไป
หรือว่าใครบางคนอาจจะใช้ชีวิตอยู่คนละคลื่นความถี่กับเรา
เราว่าเรามีเหตุผลและซื่อตรงต่อความรู้สึกมากๆเลยนะ
หรือว่าจริงๆแล้วเราไม่ควรจะทำเช่นนั้น
เราอาจจะใจดีเกินไปก็ได้


ถ้วยก็เล่าให้ฟังเรีื่องแฟนมัน
แอบไปคุยอี๋อ๋อกับสาว
แล้วมันไปแอบอ่าน
มันบอกว่า อ่านแล้วจี๊ดเลย
ส่งแมสเซสไปเคลียร์ทันที
แต่แฟนมันแม่มดันอ้างโน่นอ้างนี่
จนโดนโกรธนั่นแหล่ะ
ก็พูดไปตรงๆว่าไม่มีอะไรแต่แรกก็หมดเรื่อง
แอบสมน้ำหน้า
ทำไมต้องทำให้เรื่องมันยากๆก็ไม่รู้
สงสัยจะว่างงานจัดไม่มีอะไรทำ

เห้อ....

ไม่มีความคิดเห็น: