วันจันทร์ที่ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554

แป๊ะอารายเนี่ย

นั่งอ่านเปเปอร์นึง
เขียนแล้วอ่านไม่รู้เรื่องอย่างแรง
พอเลื่อนขึ้นไปดู
อ่าว คนเขียนอยู่เมกานี่
กลับไปอ่านอีกรอบ
ชิท... อ่านไม่รู้เรื่อง
เราอ่านอันอื่นรู้เรื่องนะ
แต่อันนี้ดูเหมือนจะเข้มคลั่ก
แบบต้องใช้สติสัมปชัญญะอย่างแรง
(ไม่มีสินะ)
เลยกลายเป็นว่า
ไม่อ่านมันแระ...

บางทีการพรีเซนต์ก็เป็นส่วนสำคัญของผลงาน
คำพูดที่ลึกซึ้งถ้าไม่เข้าถึงผู้ฟัง
ก็กลายเป็นคำพูดที่ลึกไปจนเอื้อมไม่ถึง

แต่ก็น่ากลัวอยู่ว่า
คนบางพวกถนัดแต่พรีเซนต์
พรีเซนต์จนดูดี
ทั้งๆที่ข้างในก็งั้นๆ
ในขณะที่ของดีดี
ที่ไม่ถูกพรีเซนต์
ก็ถูกทิ้งไว้อย่างไร้ค่า
เขาถึงว่าใช้ชีวิตต้องมีศิลปะ(บ้าง)
แต่ถ้ามีศิลปะมากไป
จะกลายเป็นสร้างภาพ

(ไม่ค่อยอินกะพวกสร้างภาพเท่าไหร่
พอได้รู้ความจริงแล้วเหมือนถูกหักหลังยังไงไม่รู้ว์)

ไม่มีความคิดเห็น: